„ BYŁA JAK KSIĘŻYC… płowa tu a połowa gdzieś indziej…”

Obraz utrzymany w tonacji błękitu przedstawia enigmatyczną postać kobiety. Jedna strona jej twarzy wyłania się z półmroku, wyraźnie oświetlona, pełna spokoju i tajemnicy. Druga połowa jest całkowicie ukryta, jakby rozmyta w cieniu lub spowita mgłą, niedostępna dla spojrzenia. Kontury zdają się miękkie, a granice między światłem a ciemnością płynne, co podkreśla jej dualny charakter. Atmosfera obrazu jest eteryczna, niemal kosmiczna, przywodząca na myśl księżyc – obecny, ale zawsze częściowo niedostępny i zagadkowy.